مستند “نور مقاومت” در سال 2016 منتشر شده است. (عکس از صفحه فیسبوک مستند نور مقاومت)

اینمستند در مورد زندگی دو نوجوان و فعال فلسطینی است که دولت سنگاپور آن را به دلیل نداشتن دیدگاهی متوازن درباره مناقشات اسرائیل و فلسطین ممنوع کرده است.
مستند “نور مقاومت” به کارگردانی فیلمساز آمریکایی “جس روبرتز” در سال 2016 منتشر شده است. این فیلم برای نمایش در جشنواره فیلم فلسطین در سنگاپور (هفته اول  ژانویه 2018) انتخاب شده بود، اما اداره ارتباطات و رسانه سنگاپور فیلم کارگردان آمریکایی را برای همه سنین مناسب ندانست. بنابراین مستند “نور مقاومت” از لیست فیلم ها حذف شد.

با توجه به خلاصه فیلم، مستند نور مقاومت درباره داستان احد التمیمی 14 ساله و دوست 9 ساله اش جانا ایاد است:

This film will take an intimate look at their everyday lives and their importance as the new generation of Palestinian non-violent resistance.

این فیلم زندگی دو دختر فلسطینی را به طور دقیق بررسی می کند و آنها را به عنوان نسل جدیدی از مقاومت غیرخشونت آمیز فلسطین نشان می دهد.

التمیمی در دسامبر سال 2017 به دلیل سیلی ای که به سرباز اسرائیلی زده بود، در جهان خبرساز شد. ویدئوی سیلی التمیمی به سرباز اسرائیلی به سرعت در اینترنت پخش شد. پرونده او هنوز در حال بررسی است.
پرونده التمیمی و سیلی او به سرباز اسرائیلی می تواند یکی از دلایل رد این فیلم در جشنواره سنگاپور باشد، اما اداره ارتباطات و رسانه سنگاپور، دلیل ممنوعیت فیلم را محتوای انحرافی آن می داند:

The skewed narrative of the film is inflammatory and has the potential to cause disharmony amongst the different races and religions in Singapore […]

In holding up the girls as role models to be emulated in an ongoing conflict, the film incites activists to continue their resistance against the alleged oppressors.

محتوای فیلم فتنه انگیز است و ممکن است بین نژادها و مذاهب مختلف در سنگاپور اختلاف ایجاد کند
مستند نور مقاومت دختران را به عنوان الگوی مقاومت معرفی می کند و نشان می دهد که در مناقشات، دختران نیز مانند پسران حضور دارند. به علاوه، این فیلم فعالان را تحریک می کند تا مقاومت خود علیه نیروهای غاصب ادامه دهند.

سنگاپور و اسرائیل روابط دوجانبه خوبی دارند. در عین حال، سنگاپور رابطه دوستانه ای با نیروی ملی فلسطین برقرار کرده است. در سال 2017، نخست وزیر سنگاپور، لی سین لونگ، اختلاف اسرائیل و فلسطین را یک مسئله عاطفی دانست دانست و بیان کرد که این مسئله برای مسلمانان از حساسیت بیشتری برخوردار است. او خاطرنشان کرد که اکثر همسایگان سنگاپور در جنوب شرق آسیا، مسلمان هستند و در سنگاپور نیز مسلمانان زیادی زندگی می کند. به علاوه یکی از اهداف دولت سنگاپور برقراری یک جامعه چند نژادی هماهنگ است.

تصاویر وب سایت جشنواره سنگاپور حاکی از این است که مستند نور مقاومت نمایش داده نمی شود.

جس روبرتز کارگردان فیلم در صفحه فیسبوک خود این اقدام دولت سنگاپور را سانسور دانست:

This is the kind of blatant censorship that we face in making films that lift the Palestinian voice and that Palestinian media faces in general.

اگر بخواهیم در مورد فلسطین فیلم بسازیم و صدای آنها را به گوش جهانیان برسانیم، با این نوع سانسور آشکار روبه رو می شویم. به علاوه تمام رسانه های فلسطین نیز از سانسور در امان نیستند

هنرمند سنگاپوری، الفیان سات نیز در مورد این اتفاق واکنش نشان داد و گفته های اداره ارتباطات و رسانه سنگاپور را رد کرد:

There is no such thing as a purely objective documentary. They all come with a point of view, with a position, they are all subjective to various degrees. And actually I would rather have a documentary that is quite obviously subjective–polemical, or participatory–than one where its ideological slant is disguised under a veneer of objectivity.

And did you even consider that this documentary, ‘Radiance of Resistance’, exists to provide a balance, a corrective to the kinds of propaganda that Israel state television and the US-centric media produce about the Palestinians?

چیزی به نام مستند بی طرف نداریم. تمام مستندها دارای دیدگاه هستند و جایگاه مخصوص به خود را دارند. به علاوه تمام فیلم های مستند از طرز تفکر منحصر به فردی الهام گرفته اند. به شخصه ترجیح می دهم که مستندی جنجالی، دارای سبک فکری خاص و مشارکتی ببینم تا مستندی که دیدگاه ایدئولوژیک اش در پوششی از بی طرفی پنهان شده باشد.
حتی می توان گفت که هدف مستند نور مقاومت ایجاد توازن و تعادل است و می تواند تبلیغات تلویزیون دولت اسرائیل و رسانه های آمریکایی در مورد فلسطین را اصلاح کند.

برگزار کنندگان جشنواره از این اقدام اداره ارتباطات و رسانه سنگاپور اظهار تاسف کردند. با این حال، به دلیل کمبود وقت، درخواست بررسی مجدد برای این فیلم مطرح نشده است.