برخورد قهرآمیز حکومت ایران با تجمعات اعتراضی در حمایت از «خوزستان تشنه»

طرحی از اسد بیناخواهی، کاریکاتوریست ایرانی مقیم آلمان. منتشر شده با مجوز.

به دنبال ماه ها خشکسالی در غنی ترین استان ایران، خوزستان، که مردم منطقه دلیل وقوع آن را سوء مدیریت منابع آب آشامیدنی و کشاورزی از سوی مسئولین می دانند، از ۲۴ تیرماه اعتراضاتی در چندین شهر این استان جنوب غربی کشور آغاز گردید.

با گذشت چند روز از آغاز اعتراضات، عفو بین الملل در روز ۱ مرداد طی گزارشی مرگ دست کم ۸ نفر از معترضین و رهگذران، شامل یک نوجوان، به دنبال استفاده مقامات از سلاح جنگی جهت سرکوب اعتراضات را تأئید نمود. در حالی که رسانه های داخلی و مسئولین کشوری خبر از کشته شدن دست کم سه نفر، شامل یک مأمور پلیس و یک معترض، را داده اند.

جامعه چند قومی خوزستان مشتمل بر گروه بزرگی از ایرانیان عرب تبار به کررات نسبت به فقدان آب آشامیدنی اعتراض داشته که این اعتراضات همواره با سیاست های سرکوب گرانه حکومت مواجه بوده اند.
از زمان آغاز اعتراضات، دامنه تجمعات در ابراز همبستگی سایر شهروندان با مردم تشنه خوزستان به چندین استان دیگر نیز گسترش یافته است.

شعارهای ضد نظام در این تجمعات طنین انداز شده است. در برخی از شهرها، همچون ایذه، شعارهایی در حمایت از خاندان پهلوی و برعلیه جمهوری اسلامی شنیده می شوند. معترضان در تهران، شعار “مرگ بر دیکتاتور” و “نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم”، شعاری که یادآور اعتراضات خونین ضد حکومتی آبان ۹۸ می باشد، را سر دادند.

در حالی که حکومت ایران به دلیل سرکوب اعتراضات در استان نفت خیز خوزستان با طیف گسترده انتقادات از سوی سازمان های بین المللی و فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی مواجه می باشد، آیت الله علی خامنه ای رهبر ایران روز جمعه گفت که عصبانیت معترضان به خشکسالی را درک می کند.

اعتراضاتی متفاوت؟

بر اساس برخی گزارش ها، دسترسی به اینترنت به مدت یک هفته در جریان اعتراضات در جنوب غرب کشور با اختلال مواجه بود.

کاهش ۴۰ درصدی بارندگی در ماه های اخیر یکی از دلایل کمبود سراسری آب می باشد که برای مردم خوزستان به نقطه اوج خود رسیده است. با این حال، معترضان تقصیر این کمبود را متوجه “مدیریت فاسد منابع آب و رویکرد متعصب در توسعه اقتصادی” می دانند.

افراد بسیاری نیز برای ابراز ناامیدی و ناخرسندی خود به شبکه های اجتماعی پناه برده اند.

این زن می گوید که آب کافی برای حیواناتش وجود ندارد و آنها در حال تلف شدن هستند، این تنها راه امرار معاش او و خانواده اش می باشد. او برای کمک التماس می کند. آیا کسی صدای او را می شنود؟ #خوزستان_آب_ندارد

هشتگ هایی از قبیل #خوزستان_تشنه_است و #خوزستان_آب_ندارد برای ابراز خشم از دولت و روشنگری در مورد اعتراضات و همچنین آزار و سرکوب معترضان مورد استفاده قرار گرفت.

مرد جوانی که یزله خوانی می کند، ميثم عچرش از اهالى ماهشهر (بندر معشور) است. وی در ۲۷ تيرماه سال ۱۴۰۰، هدف ۲ گلوله (یکی در ناحیه سر) قرار گرفت و در ۳۰ تيرماه جان خود را از دست داد. او من را به یاد یونس عچرش، ۱۷ ساله، می اندازد که به گفته رکنا در سال ۱۳۹۷ به دلیل فقر خودسوزی کرد. #خوزستان_تشنه_است

آنها جان مردم را می گیرند چرا که که آب می خواهند #خوزستان_آب_ندارد #خوزستان_تشنه_است #خوزستان_را_دریابید

محمود امیری مقدم، مدیر «سازمان حقوق بشر ایران» در اسلو، به صداهای جهانی گفت که اعتراضات جاری نشان دهنده خشم روزافزون بخش وسیعی از مردم ایران، به ویژه کسانی است که زمانی با رژیم همسو بودند. وی در مقایسه این اعتراضات با جنبش سبز در سال ۱۳۸۸، اظهار داشت:

The new protests belong to the lower middle class and the poor and are mainly from districts and peripheral parts of the country, while the Green movement, for instance, had its base among the upper-middle class in larger cities. While the protesters in the last two decades had, to some extent, sympathy with the so-called reformist faction, the new wave of protests don’t distinguish between different factions of the regime and are against the entire Islamic Republic State—an establishment that is not only repressive and brutal but it is also extremely corrupt and incompetent.

اعتراضات اخیر متعلق به طبقه متوسط رو به پایین و فقرا بوده و عمدتاً از نواحی و مناطق پیرامونی و غیر مرکزی کشور هستند، در حالی که به عنوان مثال جنبش سبز، پایگاه خود را در میان طبقه متوسط رو به بالا و در شهرهای بزرگ داشت. در حالی که معترضان در دو دهه اخیر تا حدی با جناح اصلاح طلب همفکری داشتند، ولی موج جدید اعتراضات بین جناح های مختلف رژیم فرقی قائل نشده و علیه تمامیت جمهوری اسلامی می باشد که نه فقط حکومتی سرکوبگر و ظالم، بلکه بسیار فاسد و بی کفایت است.

وی در ادامه افزود که زندگی مردم عادی با رشد فقر بیش از پیش از فساد و سوء مدیریت رژیم تأثیر پذیرفته است، در حالی که “رژیم دیگر پول نقدی ندارد که بتواند همچون گذشته برای یافتن حامیانی در میان فقرا هزینه کند.”

ویدئوی دیگری از شهروندان معترض در #بهارستان، #اصفهان در ساعات نخستین بامداد امروز. در این کلیپ، معترضان شعار می دهند ” جمهوری اسلامی نمی خواهیم”.  #خوزستان_را_دریابید  #اعتراضات_سراسری

روز سه شنبه، گروهی از فعالان مدنی و حقوق بشر از جمله نرگس محمدی، نویسنده کتاب “شکنجه سفید“، در حالی که به منظور حمایت از معترضان در خوزستان در مقابل وزارت کشور تجمع کرده بودند، برای چندین ساعت بازداشت شدند.

تعداد زیادی از هنرمندان، نویسندگان، حقوقدانان، ورزشکاران و انجمن ها به ویژه کانون نویسندگان ایران بیانیه هایی در حمایت از مردم خوزستان منتشر کرده اند. بیش از ۱۳۰ مستندساز ایرانی در بیانیه ای سرکوب معترضان را محکوم نموده و تأکید کردند که “آنها در کنار مردم تشنه خوزستان ایستاده اند”. گروهی از روزنامه نگاران داخل ایران نیز خواستار پایان سرکوب و سانسور در خوزستان شدند.

اعتراضات اخیر نه برای منطقه تازگی داشته و نه اولین نمونه ای است که در طی آن دولت با مشت آهنین با مخالفان برخورد کرده است. در سال ۱۳۹۷، عفو بین الملل بیانیه ای منتشر کرد و “نگرانی خود را از گزارش هایی مبنی بر توسل غیرضروری و افراطی نیروهای امنیتی به زور، علیه معترضان عموماً مسالمت جو در جریان اعتراضات آن زمان در استان خوزستان که خواستار آب آشامیدنی تمیز و سالم بودند” ابراز داشت.

بحث را آغاز کنید!

ورود نویسنده ورود »

راهنمایی

  • کامنت‌ها توسط ناظر بررسی خواهد شد. لطفا کامنت خود را تنها یک بار ارسال کنید، در غیر این صورت به عنوان اسپم شناخته خواهد شد.
  • لطفا با دیگران با احترام برخورد کنید. کامنت‌های حاوی سخنان نفرت‌آمیز، رکیک، و حمله‌های شخصی تایید نخواهند شد.