کایلی مور گیلبرت، پژوهشگر و استاد دانشگاه استرالیایی، در معاوضه با زندانیان ایرانی آزاد شد

کایلی مور گیلبرت پس از آزادی اش از زندان در ایران

کایلی مور گیلبرت پس از آزادی اش از زندان در ایران. اسکرین شات از ویدیوی شبکه خبری SBS، 30 آبان 1399

آزادی کایلی مور گیلبرت پژوهشگر و استاد دانشگاه استرالیایی-انگلیسی پس از گذشت بیش از 800 روز اسارت در زندان های ایران، در استرالیا و جامعه بین المللی با شادی و شعف مورد استقبال واقع گردید. آزادی وی به دنبال معاوضه با 3 ایرانی زندانی صورت پذیرفت.

دکتر مور گیلبرت به اتهام جاسوسی از سپتامبر سال 2018 در زندان های ایران در اسارت بود. گزارش های منتشره حاکی از آن بودند که مور گیلبرت پس از کشف ارتباط وی با یک شهروند اسرائیلی، به اتهام جاسوسی برای اسرائیل بازداشت ومحاکمه گردیده است.

دانشگاه ملبورن جائیکه مور گیلبرت به سمت استادی در آن مشغول به کار بود، خشنودی خود را از اخبار آزادی وی چنین به اشتراک می گذارد:

ما از آزادی دکتر کایلی مور گیلبرت از زندان در ایران بسیار خشنود و خرسند می باشیم. معاون ریاست دانشگاه، پروفسور دونکان ماسکل، اظهار داشت که دکتر مور گیلبرت در کمال سلامت و با روحیه ای قوی بوده، و اولویت نخست دانشگاه سلامت و تندرستی رو به بهبود ایشان می باشد.

گروه دوستان و همکاران حامی وی نیز در توئیتر چنین واکنش نشان داد:

ما از خبر آزادی دوست و همکار عزیزمان دکتر کایلی مور گیلبرت پس از 804 روز اسارت در ایران بسیار خوشحال هستیم. یک زن بیگناه سرانجام آزاد شد. امروز در استرالیا مسلماً روزی بسیار نورانی است.

صداهای جهانی نیز در مورد ایشان گزارشی در اوت 2020 منتشر کرده است: پژوهشگر و استاد دانشگاه ملبورن، کایلی مور گیلبرت، به عنوان گروگان سیاسی در زندان قرچک ایران نگهداری می شود.

علی رغم همه این موارد، همچنان درخصوص وضعیت سلامت مور گیلبرت، نگرانی های به جایی در استرالیا وجود دارد. جیسون رضائیان که خود زمانی 544 روز را در زندان های ایران گذرانده، افکار خود را در توئیتی به اشتراک می گذارد:

من از اینکه می بینم دکتر کایلی مور گیلبرت سرانجام پس از گذراندن بیش از 2 سال اسارت به عنوان گروگان رژیم در #ایران آزاد شده است، بسیار هیجان زده می باشم. به همان اندازه که خوشحالم، با ضربه روحی وارده و سردرگمی آشکار در چهره اش نیز به خوبی آشنا می باشم. برای ایشان آرزوی سلامت، بهبود، آرامش و صبر را دارم.

او همچنین از کسانی است که خواستار پایان دادن به دیپلماسی گروگان‌گیری رژیم جمهوری اسلامی می باشند:

مدت‌هاست که زمان برای آغاز همکاری میان ائتلافی از کشورهای دارای دموکراسی – درواقع همه دولت‌های مسئول – درحال گذر است تا یکبار برای همیشه به گروگان‌گیری دولتی که رژیم #ایران مبدأ آن و مجرم برجسته این عمل وحشیانه در جهان است، خاتمه دهند.

نخست وزیر استرالیا، اسکات موریسون، در مراسم خوش آمدگویی برای آزادی مور گیلبرت نسبت به استفاده از دیپلماسی سکوت که از سوی برخی دوستان و همکاران وی مورد انتقاد قرار گرفته، اذعان نمود. وی از اظهار نظر در خصوص هرگونه مذاکره یا دخالت دولت های دیگر در این موضوع امتناء ورزید. او گفت که درجریان این موضوع، هیچ زندانی در استرالیا معاوضه نشده است.

باور بر این است که زندانیان ایرانی معاوضه شده، سه مرد مضنون و تحت بازداشت در تایلند به جرم تلاش برای سوءقصد به دیپلمات های اسرائیلی می باشند. در این مورد نگرانی های جدی درخصوص اعطای امتیاز به دیپلماسی گروگان‌گیری و تضمین مذاکرات مرتبط با تروریسم مطرح شده است:

همان قدر که ما از آزادی کایلی مور گیلبرت خوشحال هستیم، نباید این حقیقت را از ذهن دور داریم که: به رژیم #ایران، مجدداً با آزادی قاتلینی که جرم آنها اثبات گشته، به ویژه مسعود صداقت زاده عضو #سپاه_پاسداران و مسئول ترور برنامه ریزی شده برعلیه یهودیان در سال 2010، پاداش داده شده است.

نقش دولت اسرائیل در این میان همچنان مورد تردید می باشد:

آیا دولت استرالیا در خصوص معاوضه کایلی مور گیلبرت با 3 ایرانی که به اتهام توطئه سوءقصد به دیپلمات های اسرائیلی در زندان بودند، با اسرائیل بحث و تبادل نظر نموده است؟ ماریس پین، وزیر امور خارجه استرالیا، می گوید: “من قصد اظهار نظر درمورد گفتگوهای دیپلماتیک را ندارم.”

در این اثناء، بسیاری از استرالیایی ها مسائل حقوق بشری دیگری که به عقیده شان دولت اسکات موریسون باید جوابگوی آنها باشد، را به پیش کشیده اند. دلیا کیگلی یکی از افرادی است که در فضای مجازی، سیاست دولت استرالیا در نحوه برخورد با پناهجویان، به ویژه بازداشت های بلند مدت آنها، را یادآور می شود:

شکی نیست که خبر آزادی کایلی مور گیلبرت از زندان در ایران فوق العاده است. اما کمی ریاکارانه است که دولت ما این موضوع را جشن بگیرد درحالیکه خود، پناهجویان قانونی از کشورهایی همچون ایران را برای بلند مدت در حبس نگاه می دارد. ?

اچ. کارین که برای آزادی یک استرالیایی دیگر، یعنی جولیان آسانژ، کمپین حمایتی به راه انداخته، این دو موضوع را به هم پیوند می دهد. وی از وزیر امور خارجه استرالیا، ماریس پین، می خواهد که از جانب خود گامی در این خصوص بردارد:

من از شنیدن خبر آزادی کایلی مور گیلبرت خوشحال هستم. همچنین در انتظار آزادی جولیان آسانژ، شهروند استرالیا، نیز می باشم. شجاعت و سرسختی او واقعاً ستودنی است. انتظار می رود که شما تمام تلاش خود را درخصوص آزادی جولیان نیز بکار گیرید.

مور گیلبرت در بیانیه ای پس از آزادی اش، از دولت استرالیا قدردانی نموده، و مردم ایران را ستود:

I have nothing but respect, love and admiration for the great nation of Iran and its warm-hearted, generous and brave people. It is with bittersweet feelings that I depart your country, despite the injustices which I have been subjected to. I came to Iran as a friend and with friendly intentions, and depart Iran with those sentiments not only still intact, but strengthened.

چیزی جز احترام، عشق و ستایش برای ملت بزرگ ایران و مردم خونگرم، سخاوتمند و شجاع آن ندارم. با وجود بیدادی که بر من رفت، با احساساتی تلخ و شیرین ایران را ترک می‌کنم. من به عنوان یک دوست و با اهداف دوستانه به ایران آمدم و حال با همان احساسات می‌روم که نه تنها خدشه‌ای ندیدند، بلکه تقویت هم شده‌اند.

وی در حال حاضر در مکانی نامعلوم در دوران قرنطینه کرونا بسر می برد.

بحث را آغاز کنید!

ورود نویسنده ورود »

راهنمایی

  • کامنت‌ها توسط ناظر بررسی خواهد شد. لطفا کامنت خود را تنها یک بار ارسال کنید، در غیر این صورت به عنوان اسپم شناخته خواهد شد.
  • لطفا با دیگران با احترام برخورد کنید. کامنت‌های حاوی سخنان نفرت‌آمیز، رکیک، و حمله‌های شخصی تایید نخواهند شد.