در ژانویه ۲۰۱۰، همکار صداهای جهانی، عیسی ویارئال، یک سری سه قسمتی درباره ی هنر شهری و گرافیتی در آمریکای لاتین نوشت با عنوان «گرافیتی و هنر شهری: صداهایی از خیابان های آمریکای لاتین» (۱، ۲ و ۳). از آن زمان به بعد، وبلاگ نویسان به پوشش این شکل از هنر جایگزین، که از حضوری قوی در سراسر این منطقه برخوردار است، ادامه داده اند.
وبلاگ نویس بولیویایی، پاتریشیا وارگاس، (arquitecta@ [اسپانیایی] در توییتر) در اوایل امسال بازدیدی از شیلی انجام داده و شاهد جنبش پر جنب و جوش هنر شهری آن بوده است. او عکس ها و انعکاسات خود را در یک پست مهمان در وبلاگ Bitácora Salinasanchez [اِسپا] به اشتراک می گذارد:
El arte urbano contemporaneo encuentra en Chile una gran galería de “arte para todos” ubicando grandes obras en varias ciudades y espacios públicos.
Según Hervé Chandès, curador de arte contemporáneo, afirma que el graffiti tiene mucha resonancia en Chile debido a los fuertes movimientos de protesta que vieron en los muros un soporte para hacer denuncias.
در شیلی، هنر شهری معاصر یک گالری بزرگ «هنر برای همه» به خود اختصاص داده است، که آثار بزرگی را در شهرهای مختلف و فضاهای عمومی قرار داده است.
به گفته هِروه چادنِس، یک متصدی هنر معاصر، گرافیتی به دلیل جنبش های اعتراضی قوی که دیوارها را محلی مناسب برای شکایت کردن دیده است، رزونانس بالایی در شیلی دارد.
پاتریشیا مراکز متعدد مهمی برای هنر شهری در سانتیاگو را متذکر می شود، از جمله محله بِلا ویستا:
او همچنین تصاویری از هنر شهری در والپارائیسو، در ساحل شیلی را به اشتراک می گذارد:
Valparaíso, ciudad portuaria de particular arquitectura, con una topografía llena de sorpresas donde el patrimonio y el abandono juegan un papel importante creando un hito a nivel mundial en el arte urbano, convirtiéndose en una galería internacional, es la Meca del graffiti, donde los rincones y recovecos menos pensados han sido apropiados por artistas locales y foráneos. Valparaíso es un juego de sensaciones visuales que te permite crear nuevos imaginarios de diferentes estéticas que van desde la consigna política, el punk hasta el humor.
خوان آریانو، ویرایشگر صداهای جهانی در لینگوای اسپانیایی، اخیرا بلاگی [اِسپا] در مورد گرافیتی در ایکیتوس پرو، در جنگل های انبوه آمازون نوشته است. خوان توضیح می دهد که پرو به طور کلی چندان با گرافیتی میانهی خوبی ندارد. مسئولین یا صاحبان دیوارها به سرعت سعی در خلاص شدن از آنها می کنند. بنابراین او در آخرین سفرش، از دیدن تعدادی نقاشی دیواری دست نخورده در مرکز شهر ایکیتوس بسیار تعجب میکند.
در همان پُست، خوان، داستان سوسه، یک هنرمند شهری جوان را در میان می گذارد. داستان سوسه بیانگر درگیری هایی است که بسیاری از هنرمندان شهری در سراسر منطقه با آن روبهرو هستند:
Sose fue protagonista de un bochornoso hecho en días recientes: mientras realizaba un mural en una de las calles de Iquitos fue golpeado y detenido como delincuente por miembros del serenazgo de la ciudad quienes lo llevaron a la comisaría, quitándole además sus sprays y bocetos de dibujo. A raíz de esto el Director Regional de Cultura declaró su preocupación por el exceso de fuerza aplicado y pidió comprensión a las autoridades municipales pues estos artistas ayudan a embellecer la ciudad.
خوان همچنین کاربرد گرافیتی به عنوان شکلی از اعتراض را با این تصویر متذکر می شود:
در فیس بوک، صفحات متعددی مختص هنر شهری در آمریکای لاتین می توان یافت؛ از جمله، La Argentina Graffitera [اسپا]، که تصویر و اطلاعات پست می کند، و کاربران را هم تشویق برای به اشتراک گذاشتن عکس هایشان از هنر شهری در آرژانتین می کند.
وبلاگ Muro Rebelde [اسپا] («دیوار طغیان») از همکار صداهای جهانی، پابلو آندرِس ریوِرو، اغلب با فیلم ها و عکس هایی از هنر شهری به روز می شود. پابلو ویدیوی زیر [اسپا] را در مورد کار هنرمندان آرژانتینی، برِندا و ماریا یوجینیا، پست می کند، که «به دنبال ایجاد ردپای زیست محیطی و مقدار زیادی رنگ در فضاهای رها شده» است.
در یک پست [اسپا] دیگر, پابلو یک ویدئو در مورد کار هنرمند اکوادوری، کارلا سانچِز، معروف به بودوکا (Budoka)، پست می کند:
کارهای بودوکا را می توانید از طریق وب سایتش, فلیکر یا فیس بوک دنبال کنید.
در نهایت، Muro Rebelde ویترینی [اسپا] از کار هنرمند پاراگوئهای، اُز مونتانیا، ارائه می کند که به همراه دیگر هنرمندان گرافیتی یک نقاشی دیواری در ادای احترام به آگوستو روا باستوس نویسنده ایجاد کردند: