در تاریخ 25 آوریل، شش نفر از اعضای Zone Nine blogging collective در اتیوپی بازداشت شدند. گزارشها حاکی از آن است که این افراد در مایکالوی بازداشتگاهی در مرکز آدیسآبابا پایتخت اتیوپی نگهداری میشوند.
خبرهای بازداشت ابتدا در توئیتر پخش شد. جایی که بلاگرها و کاربران شبکههای اجتماعی به حمایت از این گروه پرداخته و بیم خود را از آنچه در پیش است ابراز داشتند. بصرت تیشوم وبلاگنویس ساکن آدیسآبابا توئیت کرده:
Terrified with the rant of EPRDF on journalists & bloggers. I almost fainted when my door was knocked at about 7pm. #Ethiopia
— Bisrat Teshome (@_Bisre) April 25, 2014
از ماجرایی که برای بلاگرها و ژورنالیستها پیش آمده دچار هراس شدهآم. وقتی صدای در به گوش میرسد از ترس شوکه میشوم.
زریهان تسفیه روزنامهنگار اتیوپیایی ساکن آمریکا نوشته است:
The time you feel desperately lonely and helpless when almost all courageous and critical friends are being sent to jail for their activism
— Zerihun Tesfaye (@zerecon) April 25, 2014
وقتی اغلب دوستان شجاع و صریحالهجهات به علت فعالیتشان به زندان افتادهآند احساس تنهایی و بیپناهی میکنی.
افراد گروه مذکور که در سال 2012 ایجاد شده مشخصا به انتقاداز سیاستها و روشهای حکومت میپرداختند. ما کمپینهای آنلاین را با تلاش برای افزایش آگاهی در مورد سرکوب سیاسی در کشور برگزار میکنیم. همچنین متعهد به ترجمه اخبار بینالمللی برای مخاطبان داخلی از طریق پروژه مشترک با صداهای جهانی بوده و وبسایت آماریک صداهای جهانی را دو سال پیش افتتاح کردهایم.
ما معتقدیم که از زمان مرگ نخست وزیر ملس زناوی تحت کنترل حکومت قرار داشتهایم. ما مقالات انتقادی در مورد آنچه توسعه اقتصادی زناوی و دستاوردهای دیگر نامیده میشد نوشتیم. وقتی اعمال او پوشش رسانهای بالایی پیدا کرد ما نشان دادیم دستاوردهایش مشکوک است.
تا امروز عصر هیچ اتهامی برای اعضای دستگیر شده گروه ما اعلام نشده است.
متاسفانه این دستگیریها اولین مورد از نوع خود نیستند. در مناطق اطراف آدیسآبابا زندان بزرگی به نام کالیتی است که زندانیان سیاسی بسیاری در آن زندانی هستند. از جمله Eskinder Nega و Reeyot Alemu. روزنامه نگاران در مورد این زندان و شرایط مخوف آن بسیار گفتهآند. کالیتی به هشت بخش مختلف تقسیم میشود که بخش هشتم شامل روزنامهنگاران، فعالان حقوق بشر و مخالفان حکومت است.
وقتی دور هم جمع شدیم تصمیم گرفتیم وبلاگی درست کنیم به عنوان تمثیلی از زندانی که همه مردم اتیوپی در آن زندگی میکنند. زندانی به اسم بخش نهم.
1 نظر
بله متاسفانه در کشور های جهان سوم دولت ها فکر میکنند که انتقاد ها مختص به فضای مجازی است و بنابراین عوامل آن را سرکوب می کنند و شانس حرف زدن را از آنان مگیرند که یکنواخت باقی نمیماند در این روش افراد جامعه انتقاد را کنار گذاشته و مرض بدی را در پیش میگیرد و آن توهین های عامیانه به شخصیت های سیاسی است و در این هنگام هرشخص در درون خود با حکومت و عوامل کشورش سازگار نیست و بنابراین از نظر آن دولت آن شخص هر انتقادی نیز بکند از نظر سران سیاسی آن کشور سازنده به حساب نمی آید.