ذی یزن العلوی [1]، هنرمند یمنی، مسائل سیاسی و اجتماعی جاری در یمن را از طریق نقاشی هایش در خیابان ها مطرح می نماید. چند ماه قبل، او برای شرکت در یک تور “حمایت از صلح در یمن” در سوئیس، فرانسه، بلژیک و انگلیس انتخاب شد. اما بسته شدن فرودگاه صنعا [2] به دلیل مناقشات در یمن [3] باعث شد او به فرودگاه دیگری برود.
سفر او از صنعا به سِوُن در یمن در روز سه شنبه، 22 آگوست 2019 آغاز شد.
The journey lasted more than 18 hours passing through checkpoints of the parties of the war [4] as well as the bad road.
این سفر با عبور از ایست های بازرسی طرفین درگیر در جنگ [4] و در مسیر جاده ای بد و نامناسب بیش از 18 ساعت بطول انجامید.
او در تاریخ 24 آگوست 2019 به امان، پایتخت اردن رسید، و داستانش با سفارتخانه ها آغاز شد.
“We Yemenis have a visa to go to war and free tickets to go to hell, but it's impossible to get a visa to enter Britain or another European country.
In the last six years, I could join any partie in the war or go anywhere. but my choice remains so far that I must stay in my country and continue to resist war with art; continue to paint in the streets and spread the principle of peace and coexistence with all.”
ما یمنی ها یک ویزا برای رفتن به جنگ و بلیط مجانی برای رفتن به جهنم داریم، ولی اخذ ویزای ورود به انگلیس و سایر کشورهای اروپایی برای ما غیرممکن است. درطول شش سال گذشته، من می توانستم به هریک از طرفین جنگ ملحق شده با به هرجایی بروم. ولی انتخاب من چیز دیگری است، من باید در کشورم بمانم و با هنر خود درمقابل جنگ ایستادگی نمایم؛ به کشیدن نقاشی در خیابان ها ادامه داده و اصل همزیستی مسالمت آمیز را اشاعه نمایم.
ذی یزن درحال کشیدن نقاشی برروی دیوار در امان، پایتخت اردن / 2019
سفارت انگلیس دوبار پشت سرهم درخواست صدور ویزا برای ذی یزن را رد نموده، و سفارت سوئیس نیز همین کار را کرده است.
“Their only rejection is that they want me to have a financial guarantee that I'm going back to Yemen. How do I convince them that I am an artist and this art It can't be priced, It's my most precious thing I have, and nothing I can't offer them as a guarantee!
I'm not complaining about this personal experience, the invitation is has been dead to me to participate in round not for myself, but for the experience I have had and to be a voice for the youth who participated in the streets with their art.It is a shame that Yemen is thrown to the edge of the world and this Yemeni passport is totally rejected, not for something, but because this passport has a single visa which is going to war.”
تنها دلیل آنها برای عدم صدور ویزا این است که آنها از من ضمانت مالی برای بازگشت به یمن می خواهند. من چگونه می توانم آنها را متقاعد کنم که من هنرمند هستم و این هنر قابل قیمت گذاری نمی باشد، آن با ارزش ترین چیزی است که من دارم، و نمی توانم هیچ چیزی به عنوان ضمانت به آنها ارائه نمایم.من نسبت به این تجربه شخصی که منجر به از دست رفتن فرصت مشارکت در این تور برای خودم گردید، اعتراضی ندارم، اعتراض من به از دست رفتن فرصتی است که من به عنوان صدای جوانانی که با هنرشان در خیابان ها حضور دارند، با آن مواجه شدم. مایه شرمساری است که یمن به گوشه ای از جهان انداخته شده و پاسپورت یمنی بطور کامل طرد می شود، نه بخاطر چیزی، بلکه تنها به این دلیل که این پاسپورت تنها یک ویزا و آن هم برای رفتن به جنگ دارد.
ذی یزن العلوی در پایان داستانی که در فیس بوک [5] خود پست نموده، می گوید:
“It has always been the only visa that makes me go everywhere is art and It will remain the only visa for letting Yemen enters peace.”
برای من همواره تنها یک ویزا برای رفتن به هرجا وجود داشته و آن هنر است که تنها ویزای ورود یمن به صلح نیز می باشد.