پیام تبریک کریسمس از نقاشان سوری

مسیحیان سوری در حالی کریسمس را جشن می‌گیرند که کشورشان وارد چهارمین سال جنگ داخلی می‌شود. این جنگ تا به حال بیش از ١٠٠ هزار کشته بر جای گذاشته و میلیونها نفر را برای پناهجویی به کشورهای همسایه روانه ساخته است.

همانطور که خبرنگارالجزیره می‌گوید ^[1] به محض پناه جستن، سرمای سخت و دعا برای برگشت به سرزمین آغاز می گردد.

در طول سالی که گذشت، سوریه شاهد ویرانی‌ها، مرگ و میرها ^[2]، آدم ربایی‌های بسیاری ^[3] بوده است و این شرایط شهروندان سوری را بسیار مایوس ساخته است. این یاس ^[4] را می‌توان در کارهای نقاشان مشاهده نمود. این نقاشان گاهی اوقات می‌توانند شرایط سخت کشورشان را در یک نقاشی آنچنان خوب به تصویر بکشند که میلیون‌ها واژه از انجام آن ناتوانند.

 به تصویر کشیدن بابا نوئل در نقاشی های سوری

 جواد ^[5] با الهام از مشکل آدم‌ربایی در سوریه، بابا نوئلی را به تصویر می‌کشد که لباسی کهنه و پاره به تن دارد و به تهدید تفنگ برروی زمین زانو زده است.

در نقاشی دیگری انس سلامه ^[6] جنازه بابانوئل را که برروی دستان سوری‌های کمپ پناهندگان الیرموک به سمت فلسطین حمل می‌شود، نشان می‌دهد:

همچنین بابانوئل با چشمانی اشکبار نشان داده می‌شود که برای دیر رسیدن به بچه‌های شهید سوری تاسف می‌خورد.

در اینجا او اشک‌ریزان در کنار مقبره آنها  نشسته است:

حال و هوای تعطیلات: صدای زنگها، درختان کریسمس و تزیینات

قطعه طنزآمیزی که در آن آهنگ جینگل بلز کریسمس نواخته می‌شود و برای آزادی و بیرون کردن بشار اسد خوانده می‌شود، توسط مگوالی مگلی ساخته شد. اما وی در زیر شکنجه جان خود را از دست داد.

انوار العیسی یک شیء تزیینی را به تصویر می‌کشد که در یک فریزر آویزان شده و آغشته به خون است که این خود گویای سرمای سختی است که سوری‌ها در آن کریسمس خود را می‌گذرانند.

امجد ورده ^[7] یک درخت کریمس را که از نتیجه بمباران به وجود آمده است، به تصویر می کشد:

#Syria ^[8] pic.twitter.com/ZC3wuM0lp7 ^[9]

تبریک کریسمس و بهترین آرزوها از طرف بشار اسد

— رهام 24 دسمابر 2013

هانی عباس درخت کریسمسی از چادرهای پناهندگان به تصویر می‌کشد:

محمد الویس نقاش اهل آلپی می نویسد “کریمس مبارک” در حالی که یک دانه برفی را به تصویر می‌کشد که از خمپاره‌ها و موشک ساخته شده، که این خود به ١٠٠ شلیک انجام شده در طول هفته گذشته در حلب اشاره دارد.

اما علی‌رغم این اوضاع ناخوشایند، نشانه‌هایی از امید و ایمان برای فردایی بهتر دیده می‌شود. می‌توان فیلم‌های فیلم‌سازانی مانند عید الجرد که در آن بچه‌های مسلمان و مسیحیِ سراقب کریسمس را جشن می گرند و آرزوهای خود را بیان می کنند، تماشا نمود.

Bells 2013 – أجراس 2013 ^[10] from eyad aljarod ^[11] on Vimeo ^[12].