گزارش‌هایی مبنی بر نابودسازی سلاح‌های شیمیایی سوریه [1] در کشور آلبانی منجر به عصبانیت آلبانیایی‌ها شده و آن‌ها را در اعتراض به این موضوع به خیابان‌ها کشانده است. به دنبال این اعتراضات، دولت آلبانی میزبانی پروژه خنثی سازی ١٣٠٠ تن سارین، خردل و مواد شیمیایی دیگر مربوط به سوریه را رد کرده است.
کاربران اینترنت آلبانی دیدگاه‌های خود را به اشتراک گذاشته‌اند:
[2]Source: PBS Newshour. Used under CC BY فعالان محیط زیست در روز 12 نوامبر در تیرانا پایتخت آلبانی در اعتراض به تصمیم دولت برای پذیرش سلاح‌های شیمیایی سوریه گرد هم آمدند.
Albania Reloaded، در یک نامه سرگشاده [3] به رئیس جمهور اوباما نوشت:
من یک شهروند آلبانیایی عمیقاً نگران هستم که همانند میلیون‌ها آلبانیایی از خبر پیاده شدن سلاح‌های شیمیایی مرگبار سمی سوریه در سواحل آلبانی شوکه شدم.
برای یک کشور کوچک به مساحت ٢٨ هزار کیلومتر مربع با تراکم بالای جمعیت و با زیرساخت‌های ضعیف که دچار مشکلات بیشمار در تمام بخش‌های اقتصادی، بهداشتی، آموزشی، محیط زیست، کشاورزی، توریسم بوده و به مدت بیش از دو دهه فساد و جرایم سازمان‌یافته همچون طاعون در تمام سلول‌هایش رخنه کرده، تصمیم نابود کردن سلاح‌های شیمیایی سوریه همانند سم است.
تأثیر کشنده‌ای که این تصمیم بالقوه بر زندگی آلبانیایی‌ها و آیندگان خواهد داشت انکارناپذیر است.
رابرت کیریاکیدز ماجرا را در وبلاگش در مطلبی تحت عنوان “نابودی سلاح‌های شیمیایی سوریه در آلبانی” [4] توضیح می‌دهد:
[5]منبع: دوستان سوریه در وردپرس Used under CC By 2.0
این روزها زیاد در مورد سوریه نمی‌شنویم. به نظر می‌رسد توافق برای نابودسازی سلاح‌های شیمیایی این کشور، خطر مداخله کشورهای غربی را حذف کرده که می‌توانست با بمباران سوریه توسط این کشورها منجر به اضافه شدن خرابه‌های جدید به خرابه‌های خودساخته‌ای شود که سوریه‌ای‌ها با کمک دوستان خود به بار آورده‌اند.