فارغ التحصیلان دانشگاه، در حال ترک کردن سالن زیبایی. میکتیلا، 2013

جفری هیلر، برنده چند جایزه عکاسی، اولین بار در سال ١٩٨٧ به میانمار رفت و چیزی که در این کشور دید “دغدغه” ذهنش شد:

پس از سفری بسیار مهیج، دیدن صورت‌های سفید شده مردم برمه که اغلب لبخند بر لب داشتند دغدغه ذهنم شد، نه راهب ها و پاگوداها. می خواستم بیشتر بدانم واقعا چه کسانی هستند و با آزار دولتی فاسد و تحریم های بین المللی چه می کنند.

از آن زمان تا به حال چندین بار به میانمار برگشته است و در این چند سال اخیر، تغییراتی را که در کشور اتفاق افتاده دیده است:

باز در سال ٢٠١٣ بازگشتم. دوربینم بر ثبت کردن زندگی روزانه تمرکز کرد، از خیابان‌های شلوغ یانگون، پایتختی با معماری کلونیال، گرفته تا بازارهای گرد و خاکی ماندلی و مسلمان میکتیلا و زندگی کنار رودخانه پتین.

چهره یانگون با ساخت و سازهای جدید و ماشین های وارداتی تغییر کرده است.

هیلر قصد دارد کتابی از طریق پروژه کیک استارتر منتشر کند که شامل عکس‌های زندگی در میانمار از سال ١٩٨٧ تا تحول تاریخی اخیر است. کتاب، برمه در تحول، عکس هایی از میکتیلا را هم دربردارد، که هیلر آن ها را قبل از شروع آشوب‌ها گرفته است:

پس از تجربه‌ای که در آن شهر آرام داشتم، خبرهای جنگ و کشتار و سوزاندن خانه‌ها برایم غیرقابل باور است. با چندین شهروند میکتیلا، هم بودایی و هم مسلمان، صحبت کرده بودم و هیچ وقت فکر نمی کردم چنین خشونتی دربگیرد.

کیک استارتر تا ٩ اکتبر کمک مالی برای این پروژه قبول می‌کند.

دالا، 2011.

زنی در حال کشیدن سیگار، ماندلی، 1987.

ساختمانی در یانگون، 2012.

پسری جوان در حال نگه داشتن عکس از رهبر اپوزیسیون، آنگ سان سو چی و پدرش، ژنرال آنگ سان. قایق یانگون، 2012.

زنان کارگر میکتیلا، 2013.

*تمام عکس ها توسط جفری هیلر گرفته شده اند.*