به این آمار تکان دهنده توجه کنید: از هر 5 زن برزیلی، یک زن از خشونت خانگی رنج می‌برد. این خشونت شامل خشونت فیزیکی، روانی و سوء‌استفاده احساسی و همچنین تجاوز زناشویی می‌شود. عامل این خشونت‌ها معمولا دوست پسر، شوهر، یا شریک زندگی زن قربانی هستند.

به منظور حل این مشکل، کمپینی در اینترنت به جریان افتاده است که با به چالش کشیدن عبارت “مرد واقعی” همبستگی خود را با مخالفت با خشونت خانگی نشان می‌‌دهد.

بانک جهانی با همکاری موسسه ماریا دی پنیا فرناندز (Maria da Penha Fernandes) به عنوان یکی از سازمان‌های فعال در زمینه حقوق زنان در برزیل، کمپینی را در مارس سال 2013 با نام ” مردان واقعی زنان را کتک نمی‌زنند” آغاز کرد.

ورزشکاران، بازیگران و فعالان حوزه اجتماعی برزیل به صفحه فیسبوک بانک جهانی مخصوص به این کمپین پیوسته‌اند تا برزیلی‌ها را تشویق نمایند در اعتراض به خشونت خانگی در برزیل فعالیت کنند. آن‌ها به فیسبوک، توییتر، و اینستاگرام می‌پیوندند و عکسی از خود را در این فضاها قرار می‌دهند که در آن‌ها شعار کمپین را با هشتگ #souhomemdeverdade، که به زبان پرتغالی به معنای “من یک مرد واقعی هستم” است، به اشتراک می‌گذارند.

“مردان واقعی زنان را کتک نمی‌زنند”. صفحه فیسبوک Banco Mundial:

طبق گفته یکی از شرکت‌کنندگان جلسه کانون وکلای عمومی در ریو گراند دو سول (Rio Grande do Sul) در مارس 2013 “هر چهار دقیقه یک زن در برزیل به دلیل خشونت خانگی آسیب می‌بیند.”:

Os números assustam. (…) Esta é a principal causa da morte de mulheres entre 16 a 44 anos. Desses crimes, 99% são causados por ciúme e possessividade; 77% dos conflitos ocorrem depois da separação.

هیچ زنی با صورت کبود زیبا نیست. “خشونت خانگی”

نقشه خشونت سال 2012 (Mapa da Violência de 2012) گزارش می‌دهد که 91930 زن در برزیل بین سال‌ههای 1980 تا 2010 کشته شده‌اند. به طور میانگین، از هر 100000 زن، 4.5 زن به قتل رسیده‌اند که شهرهای Espírito Santo، Alagoas، و Paraná بیشترین میزان مرگ و میر زنان را دارند.

نسخه ویژه این گزارش به قتل جنسیتی در برزیل اختصاص داده شده است، و اینطور نتیجه گیری می‌کند که “68.8 درصد از حوادث منجر به مرگ زنان در فضای خانه صورت می‌گیرد” و در طیف سنی بین 20 تا 49، ” 65 درصد از این آزارها توسط شریک فعلی زندگی یا شریک قبلی زندگی زنان صورت گرفته است”. این گزارش هچنین می‌گوید:

entre os 84 países do mundo que conseguimos dados a partir do sistema de estatísticas da OMS o Brasil, com sua taxa de 4,4 homicídios para cada 100 mil mulheres ocupa a 7ª colocação, como um dos países de elevados níveis de feminicídio

طبق اطلاعات Wikigender:

Map of Violence of 2012 نرخ زنان به قتل رسیده در برزیل به ازای هر 100000 زن از سال 1980 تا 2010

 

خشونت خانگی تا سال 2006 که قانون شماره 11.340 در 7 آگوست سال 2006 تصویب شد، که با نام قانون ماریا دی پنیا [که به یادبود ماریا د پنیا فرناندز، یکی از رهبران جنبش حقوق زنان در برزیل که خودش قربانی یکی از این خشونت‌های خانگی شد] نیز شناخته می‌شود، به عنوان یک جرم در برزیل شناخته نمی‌شد. علی‌رغم تلاش‌های بسیاری که در چند سال اخیر، نه تنها در سطح قانون‌گذاری، بلکه در سطح اجتماعی، صورت گرفته است، حوادث مربوط به خشونت خانگی همچنان نرخ بالایی در برزیل دارند و به دلیل ترس از مجازات، خشونت بیشتر و مشکلات اجتماعی، موارد آن به دولت و مقامات مربوطه گزارش نمی‌شوند.

متاسفانه، آمارها سیر کاهشی نیز ندارند. موارد درخواست کمک از مرکز پشتیبانی زنان در برزیل در سال‌های اخیر 16 درصد افزایش یافته است.

“مردانی که زنان را کتک می‌زنند، مغرشان درست کار نمی‌کند”

بانک جهانی به همراه کنگره ملی برزیل و کانال تلویزیونی کامارا (Camara) یک دوره مسابقات مستند کوتاه بر اساس قانون ماریا د پنیا تدارک دیدند. پنج جایزه اول این رقابت‌ها به مستندهای زیر تعلق گرفت:

مستند اول: گروهی از زنان که مشغول به فعالیت بر ضد خشونت جنسی در سائوپائولو هستند [ Maria Maria]

مستند دوم: در گروهی از زنان کارگر، کارمن (carmen) این قدرت را پیدا نمود که از شریک زندگی بد زبان و بی مسئولیت خود جدا شود [Divas – Female Voices]

مستند سوم: یک زن بومی به نام لوسیلیا (Lucilia)، که به طور مرتب سعی می‌کرد دادخواستی را علیه شریک زندگی سابقش تهیه کند، در حالی که پلیس هیچ‌گاه به دادخواست او رسیدگی نکرد [One Law for All]

مستند چهارم: یک فعال حقوق زنان به نام سیلویا (Silvia) توسط داماد خود، که دخترش را نیز کتک می‌زد، کشته شد [Sílvia]

مستند پنجم: ورونیکا (Veronica)، کارمن (Carmen) و سارا که توانستند خود را از دست همسران بی بند و بارشان خلاص کنند [Life Stories Marked by Domestic Violence]

ناتاشا باکر (Natasha Baker) به عنوان فعال حقوق بشر مشغول به فعالیت است در وبلاگ خود پس از آنکه در مورد فعالیت‌ها و زندگی ماریا د پنیا مطالبی آموخته بود، می‌نویسد، “یکی از بزرگترین مزیت‌های ارتباط با دیگران در یک شبکه این است که می‌توان دیگر سازمان‌ها، موسسات و جنبش‌هایی که امید را به دنیا باز می‌گردانند را شناخت”. برای آن‌های که می‌خواهند موارد خشونت خانگی و یا هر خشونت جنسیتی دیگر را در برزیل گزارش دهند، می خواهیم با شماره 180 تماس بگیرند.

Homem que bate em mulher não bate bem da cabeça. Denuncie ligando pra 180: http://t.co/PbHRpl4913 #souhomemdeverdade #sevalorize

— Dicas Nova (@DicasNova) May 18, 2013

 مردانی که زنان را کتک می‌زنند، عقل درستی ندارند. به منظور گزارش این موارد با شماره 180 تماس بگیرید.