سال گذشته در ایران یک ماده خرس قهوهای و تولههایش در سمیرم اصفهان پس از اینکه توسط شکارچیان برای تفریح جلوی دوربین شکنجه شدند به قتل رسیدند. این کار سبب شوکه شدن ایرانیان از اقشار مختلف شد.
ویدیوی کشته شدن خرسها توسط طرفداران حقوق حیوانات در 20 سپتامبر 2011 به اشتراک گذاشته شد و این فعالان روز 20 سپتامبر را به نام “روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات” نامیدند. امسال در این روز برای اولین بار “جایزه خرس قهوهای” به فعالان حقوق حیوانات اهدا شد.
مصاحبه با یک مدافع حقوق حیوانات
صداهای جهانی مصاحبهای با سپهر سلیمی بلاگر و فعال حقوق حیوانات که سالها از فضای اینترنت برای انتشار پیام حفاظت از حیوانات استفاده کرده ترتیب داده است:
صداهای جهانی: چه ارزیابی از نقش رسانههای اجتماعی و شهروندی در افزایش آگاهی در مورد حقوق حیوانات دارید؟
سپهر سلیمی: با توجه به اینکه رسانههای اجتماعی تأثیر عمدهای در آگاهی مردم در مورد حقوق حیوانات دارند نقش رسانههای عمومی مانند رادیو و تلوزیون بسیار بیشتر است. متأسفانه در ایران هیچ طرح مشخصی برای آگاهسازی مردم در جهت محافظت از حقوق حیوانات وجود ندارد که وظیفه فعالان حقوق حیوانات را سنگین کرده است.
نمیتوان فراموش کرد که ایران کشوری بزرگ است. مناطق روستایی که به حیات وحش بسیار نزدیکند متأسفانه توانایی دسترسی به رسانهها و یادگیری حقوق حیوانات را ندارند. یکی از فواید رسانههای اجتماعی انتشار سریع آنهاست. علاوه بر این اغلب شهروندان در بخشهای مختلف ایران نقش خود را در مورد حقوق حیوانات و حمایت از طبیعت وحش ایفا میکنند. خوشبختانه وبسایتها و وبلاگهای مرتبط با حقوق حیوانات و حفاظت از محیط زیست در سالهای اخیر گسترش یافتهاند. این کار منجر به دستاوردهای بزرگی در افزایش آگاهی و شرکت مردم در مبارزه برای حفاظت از محیط زیست و حقوق حیوانات شده است.
صداهای جهانی: چالش اساسی که فعالان حقوق حیوانات در ایران با آن روبرو هستند چیست؟
سپهر سلیمی: بدون شک بزرگترین چالش فقدان قوانین حمایتکننده از حقوق حیوانات است که سبب میشود وقتی وقتی با حیوانات بدرفتاری میشود هیچ روند قانونی برای توبیخ گروههای خطاکار وجود نداشته باشد و مجرای سازمانی برای اعلام نارضایتی فعالان حقوق حیوانات وجود ندارد. آگاهی عمومی کم است و تصورات غلطی که راجع به حقوق حیوانات در میان مردم وجود دارد سبب اعمال خشونت بیشتر بر حیوانات میشود. علاوه بر این فقدان حمایت از سمت شخصیتهای تأثیرگذار مانند هنرمندان و ورزشکاران در این زمینه میتواند سبب کاهش سرعت انتشار اطلاعات و کاهش مشارکت مدنی شود. نمونههایی دیگر از اعمال خشونت بر حیوانات مانند باغ وحشهای با مدیریت ضعیف، شکار بیرویه و نابودی محیط زیست حیوانات با ساخت و سازهای صنعتی و جادهسازی در داخل مناطق حفاظت شده را هم به این موارد اضافه کنید. اینها موانعی هستند که سر راه حفاظت از محیط زیست و حیات وحش در کشور ما قرار دارند. از لحاظ جغرافیایی کشور ما در منطقه با آب و هوای خشک قرار دارد. کمبود منابع آب سبب افزایش تأثیرگذاری فعالیتهای انسانی در ارتباط با نابودی محیط زیست میشود.
صداهای جهانی: به تناوب شنیدهام که مردم میگویند: “وقتی در ایران هنوز به حقوق بشر احترام گذاشته نمیشود چرا شما دنبال حقوق حیوانات هستید؟” جواب شما به این سوال چیست؟
سپهر سلیمی: من فکر میکنم این دو از هم جدا نیستند و اگر ما از دیدگاهی وسیعتر به این موضوع بنگریم میفهمیم که مسأله اصلی هر دو گروه زندگی در دنیایی بهتر است. اگر به درجهای برسیم که بتوانیم به حقوق محیط زیست و حیوانات احترام بگذاریم خواهیم توانست برای یکدیگر نیز احترام قائل شویم. به این دلیل اصلی است که فکر میکنم نباید افتراقی میان این دو موضوع قائل شویم. موارد زیادی را دیدهام که بدرفتاری با حیوانات در سنین کودکی شروع شده و در بزرگسالی به خشونت نسبت به آنها مبدل شده است. به عنوان نمونه اتفاق وحشتناک تابستان گذشته در نروژ را که در آن یک شکارچی با شلیک تفنگ سبب مرگ 100 نفر شد به خاطر بیاورید. آلبرت شوایتزر انسانشناس معروف میگوید که 90 درصد مجرمین در سنین کودکی در شکنجه و کشتن حیوانات شرکت داشته و از آن لذت میبرند. پلیس آمریکا از این موضوع برای شناسایی یک ویژگی قاتلین زنجیرهای استفاده میکند. در نتیجه برای داشته اجتماعی سلامت نباید جدایی بین حقوق انسان و حیوانات وجود داشته باشد. ما همگی ساکنین این دنیا هستیم. پس با تجاوز به ساکنین آن حقوقشان را نقض کردهایم. ما اکنون بیشتر از همیشه برای حفاظت از آنها مسوولیت داریم.
2 نظرات