داستان دردناک وبلاگ نویسان ایرانی این روزها چهره ای جدید گرفته است: حسین رونقی ملکی، یک وبلاگ نویس زندانی که در حال گذراندن حکم ۱۵ سال زندان است. پدر او می گوید به دلیل اوضاع وخیم کلیه حسین زندان خود شکنجه بوده است. این وبلاگ نویس پنج بار عمل شده است اما هر بار پس از عمل جراحی به زندان بازگشته است [1]؛ زندانی که نه تجهیزات پزشکی دارد، نه تغذیه مناسب، و نه متخصص کلیه.
حسین در روز ۱۹ مه ۲۰۱۲ اقدام برای اعتصاب غذا کرد به یک دلیل ساده: برای داشتن حق ماندن در بیمارستان پس از عمل و حرکت ندادن او برای بازگشت به زندان. وضعیت سلامت او رو به وخامت گذاشت و او در نهایت به بیمارستان منتقل شد. هرانا، وب سایت حقوق بشر در تاریخ چهارشنبه، ۷ ژوئن، گزارش داد [2] که حسین هم اکنون اعتصاب غذای «خشک» را از بیمارستان آغاز کرده است، بدان معنا که او دیگر آب هم نمی نوشد.
حسین رونقی مالکی
آدام اولوشن درباره ی حسین رونقی ملکی می گوید [3] :
فوتبالیست نیست، هنرپیشه نیست، خواننده نیست، فتوای قتلش صادر نشده، برهنه نشده، او فقط حسین رونقی ملکی ست که خطر مرگ تهدیدش میکنه
Faryade3rang می نویسد [4]:
Hossein's mother says her son's rights were violated several times while he was in prison and was denied access to a lawyer. His mother weeps when she talks about her jailed son.
نازنین در حمایت از حسین، دعوت به اعتصاب غذا [5] در روز ۱۱ ژوئن می کند. یک صفحه ی فیس بوک [6] نیز برای اطلاع رسانی از وضعیت حسین و این اعتصاب غذا ساخته شده است.
سال گذشته، تعدادی اسلاید روی یوتوب منتشر شد در جهت تشویق مردم به حمایت از این بلاگ نویس:
در تاریخ ۱۸ مارس، امیدرضا میرسیافی، اولین بلاگ نویسی ایرانی شد که در زندان تهران جان خود را از دست داد [7]. بیایید کمپین راه بیندازیم، دعا کنیم و امیدوار باشیم که این تراژدی دوباره اتفاق نیفتد.